Ο εμπορικός κόσμος έχει βρεθεί υπό πλήρη αδιέξοδο από τα χρέη του προς τις τράπεζες, κάτι που επιβεβαιώνεται και από τα τελευταία στοιχεία που δημοσιοποίησε χθες η Ομοσπονδία Επαγγελματοβιοτεχνών και Εμπόρων ν. Ηρακλείου και αποκαλύπτουν τη δραματική κατρακύλα της ντόπιας οικονομίας...
Συγκεκριμένα σύμφωνα με τα στοιχεία της ΟΕΒΕΝΗ (Ομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων Νομού Ηρακλείου) από την αρχή του έτους μέχρι τις 9 Οκτωβρίου έβαλαν λουκέτο 1.017 μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, ενώ κατά το διάστημα από 27 Αυγούστου έως 9 Οκτωβρίου σε επίπεδο νομού κατέβασαν ρολά 127 επιχειρήσεις!
Μόνο στο «Καμαράκι» έως τη Χανιόπορτα όπου χτυπάει η καρδιά του λιανεμπορίου της πόλης, ο καθένας μπορεί με ευκολία να μετρήσει 17 λουκέτα σε μικρά μαγαζιά.
Την ίδια ώρα 8 συνάνθρωποί μας μικρομεσαίοι επιχειρηματίες έχουν οδηγηθεί στην απονενοημένη πράξη της αυτοκτονίας το τελευταίο εξάμηνο στο Ηράκλειο και οι ειδικοί ψυχολόγοι προειδοποιούν ότι αν δεν υπάρξει παρέμβαση για την εκτόνωση της κατάστασης με τις υπερχρεωμένες επιχειρήσεις και νοικοκυριά, τότε θα καταγραφούν και άλλα τέτοια δραματικά φαινόμενα, κάτι για το οποίο με σαφή τρόπο επίσης χτυπούν το «καμπανάκι του κινδύνου» και οι εκπρόσωποι της αγοράς.
Έλλειψη ανθρώπινης επαφής το κύριο αίτιο των αυτοκτονιών, λένε οι ψυχολόγοι
«Ζούγκλα» με αδυναμία να εκφράσουμε αυτό που σκεφτόμαστε, χαρακτηρίζουν τη σημερινή «χρηματική» κοινωνία οι ψυχολόγοι κ. Τερέζα Βαλαβάνη και κ. Ιωάννης Ραμπαλάκος.
Έτσι, δυστυχώς, αυτό που με τόση σοφία λέει ο λαός διαπιστώνεται καθημερινά και δεν είναι άλλη από την έκφραση τον «έπνιξαν τα χρέη».
Πιο συγκεκριμένα ο κ. Ι. Ραμπαλάκος δηλώνει: «Η αυτοκτονία αποτελεί την πιο ακραία έκφραση της απογοήτευσης από τη ζωή. Σε περιόδους οικονομικής κρίσης όπως αυτή που περνάμε και γίνεται έντονη στον πληθυσμό μπορεί να αποτελέσει επακόλουθο μιας ξαφνικής απώλειας μεγάλου μέρους του εισοδήματος, της περιουσίας, ή απώλειας της θέσης εργασίας.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας είχε προειδοποιήσει έγκαιρα τα κράτη με την έναρξη της οικονομικής κρίσης ότι αυτά τα φαινόμενα μπορεί να αυξηθούν.
Σε περιόδους οικονομικής κρίσης τέτοιας μορφής, τείνουν να αυξάνονται τα ποσοστά του άγχους, της κατάθλιψης η κρίση πανικού και άλλες ψυχολογικές διαταραχές στον πληθυσμό». Επίσης ο κ. Ι. Ραμπαλάκος μας λέει σχετικά με το ποιος φταίει γι' αυτό ότι «οι ίδιες οι δομές λόγω της έλλειψης πολιτικής δεν μπορούν να φτάσουν στον πάσχοντα και να αντιμετωπίσουν την κατάσταση στη ρίζα της.
Με λίγα λόγια η αυτοκτονία ενός επιχειρηματία σε περίοδο κρίσης μπορεί να οφείλεται στην απώλεια αυτού που εννοεί αυτός ευημερία του, της κοινωνικής αναγνώρισης και αποδοχής και αν το δούμε πιο ψυχοδυναμικά το ίδιο το άτομο χάνει το ρόλο του στην οικογένεια και την κοινωνία. Ο επιχειρηματίας αυτός που χάνει τα περιουσιακά του στοιχεία απομονώνεται και ενοχοποιείται με αποτέλεσμα να ανατροφοδοτεί την παθολογία του».
