Καριέρα ή...περιθώριο;Eίναι το μεγάλο ερώτημα σε κάθε νέο δημοσιογράφο στο σταυροδρόμι της δημοσιογραφικής του καριέρας οπού οι δρόμοι αντικειμενική ενημέρωση και επαγγελματική καταξίωση χωρίζουν οριστικά.
Δυστυχώς, οι έντιμοι δημοσιογράφοι δεν μπορούν εδώ και πολύ καιρό να...
...ισορροπήσουν την τραγικότητα στην οποία έχει περιέλθει η τέταρτη εξουσία, η οποία έχει παραδοθεί στις ορέξεις και στις σκοπιμότητες των νταβταζήδων της πολιτικής και της κοινωνίας.
Η σημερινή κατάσταση που αποτυπώνεται (και από πολλούς καταγγέλλεται) στο λειτούργημα -που έχει μετατραπεί σε χρυσοφόρο επάγγελμα- του δημοσιογράφου, ο οποίος για κάποια "αργύρια" γράφει κατά παραγγελία ή κατ' εντολήν αυτά τα τραγικά που η σημερινή κοινωνία βιώνει.
"Είναι πολλά τα λεφτά Άρη..." και δυστυχώς, οι ηθικές αντοχές των σημερινών δημοσιογραφούντων, δεν πληρούν τις προϋποθέσεις που το λειτούργημα απαιτούσε παλαιότερα.
Εξάλλου, ο εκλειπών Νίκος Κακαουνάκης, πολλές φορές είχε αναφερθεί καθαρά και ξάστερα για την ποιότητα των δημοσιογραφούντων και για τις "τάσεις" αρπαγής που διαθέτει σήμερα ο δημοσιογραφικός χώρος (ο εκλειπών Νίκος Κακαουνάκης είχε την τόλμη να μην εξαιρεί ούτε τον εαυτό του από τον τραγικό ξεπεσμό της δημοσιογραφίας).
Σήμερα παρατηρείται εντονότερα παρά ποτέ το φαινόμενο καταγραφής γεγονότων, με.. ελλείψεις!
Δηλαδή, η είδηση μεταφέρεται εν μέρει και όχι όπως ο δημοσιογραφικός κανόνας ορίζει. Διότι ελλειπής είδηση, αποτελεί παραπληροφόρηση.
Το μεγαλύτερο δηλαδή ψέμα δημιουργείται από την αναφορά στη μισή αλήθεια.
Συνειδητή μάλιστα, αφού αφανείς και επιφανείς δημοσιογραφούντες, συνηθίζουν τελευταίως και επιμόνως να παραλείπουν από αστυνομικά δελτία έναν παράγοντα της είδησης που αποτελεί μέρος του κανόνα, του ορισμού της καταγραφής ενός γεγονότος.
Εκτός ελαχίστων λαμπρών εξαιρέσεων, παρατηρούμε να ξεχνούν οι "αστέρες" και οι "κομήτες" της σημερινής δημοσιογραφίας να καταγράψουν το "ποιός" είναι ο πρωταγωνιστής εγκληματικών ενεργειών που καταγγέλλονται στα αστυνομικά τμήματα και στις αστυνομικές διευθύνσεις.
Και δυστυχώς, για τους δημοσιογραφίσκους, καταστρατηγούν τον βασικό κανόνα που έχουνε μάθει στις περισπούδαστες σχολές δημοσιογραφίας στις οποίες φοίτησαν... Και ο κανόνας αυτός, που αφορά την καταγραφή της είδησης, λέει πως ο δημοσιογράφος έχει επαρκώς καλύψει την είδηση όταν στο κείμενό του αναφέρει: τι (έγινε), πότε (έγινε), πού (έγινε), πως (έγινε), ποιός (το έκανε), και γιατί (έγινε) το καταγραφόμενο γεγονός...
Τί κάνουν όμως οι καλοπληρωμένοι δημοσιογράφοι;
Ξεχνούν να αναφέρουν τον παράγοντα της είδησης, "ποιός" έχει εγκληματίσει...
Κι έτσι παραπληροφορούν συνειδητά τους αναγνώστες, τους ακροατές ή τους τηλεθεατές τους... Γιατί, μέρος της αλήθειας δεν είναι αλήθεια, αλλά χειρότερο από ψέμα.
Στις ημέρες μας, αυτό το "ψέμα" λέγεται προπαγάνδα και τα ΜΜΕ λειτουργούν ως προπαγανδιστικοί μηχανισμοί είτε για την παραπληροφόρηση, είτε για την επιλεκτική πληροφόρηση είτε ακόμη και για την πλύση εγκεφάλου των πολιτών.
π.χ. το κυνήγι των αποδείξεων, η τρομοκρατεία των συνεπειών για τους "κακούργους" συλληφθέντες που "ξεχάσουν" κόψουν ή να πάρουν απόδειξη, οι κοινοτικοί που κατά τον κυβερνητικό εκπρόσωπο δεν ήρθαν να ελέγξουν αλλά να μας βοηθήσουν , η διαφήμιση του κοινωνικού διαλόγου, η "καραμέλα" του για τίποτα δεν φταίει η φιλολαική κυβέρνηση αλλά για όλα οι "κακοί" οι Ευρωπαίοι, και άλλα πολλά.
Οι δημοσιογράφοι, συνήθως οικειοθελώς εγκλωβίζονται, έναντι υψηλών αμοιβών, στους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς και συμμετέχουν συνειδητά στην "διαμόρφωση της κοινής γνώμης"...
Δυστυχώς επτωχεύσατε, κύριοι...
Επτωχεύσατε της αξιοπρεπείας, της εντιμότητος και το βασικότερο της αξιοπιστίας...
Επτωχεύσατε έναντι του καθήκοντος (γιατί περί καθήκοντος πρόκειται και μάλιστα ιερού) της ειλικρινούς και αντικειμενικής πληροφόρησης.
Στην κενότητα της μικρότητάς τους, οι σημερινοί περισπούδαστοι, παντογνώστες και λαλίστατοι δημοσιογραφίσκοι, μεταβάλλονται στον πιό ύπουλο εχθρό της κοινωνίας προς ίδιον όφελος (δεν είναι απαραίτητα χρηματικό)...
Οι "διαμορφωτές της κοινής γνώμης" πρέπει κάποτε να καταλάβουν πως έχουνε γίνει γραφικοί, και μάλιστα για κλάματα....
Βέβαια πολλοί έχουν αποδείξει οτι θα έβγαιναν στο γυαλί ακόμη και ξεβράκωτοι για μερικά ευρωπουλάκια και λίγη δημοσιότητα παραπάνω.
Αρκετοί είναι εκείνοι οπού κατάφεραν στην τραγική μικρότητά τους να αναδειχθούν σε μεγάλους και επικίνδυνους φελλούς...
Πολλοί περισσότεροι όμως είναι οι Έλληνες που βαρέθηκαν να κάνουν ζάπινγκ στο τηλεκοντρόλ της τηλεόρασης για να ενημερωθούν, τους βλέπουν απλά ώς διασκεδαστές και προτιμούν να ενημερωθούν απο το διαδίκτυο.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός πως όλοι η "διάσημοι" δημοσιογράφοι, ο ένας μετά τον άλλον ανοίγουν ιστοσελίδες στο διαδίκτυο...
ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...
