Παιχνίδια υποταγής στον απόηχο μια επίσκεψης...
του Κ. Κυριακόπουλου
Με ή χωρίς Αμερικανικό τελεσίγραφο απέναντι στην Τουρκία, οι εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο - σε επίπεδο προθέσεων τουλάχιστον - δείχνουν να έχουν δρομολογηθεί.
Το αμείλικτο ερώτημα ωστόσο που παραμένει, είναι το αν και κατά πόσον ο Έλληνας πολίτης μπορεί να αισθάνεται υπερήφανος για...
...τους χειρισμούς και τις πρωτοβουλίες της κυβέρνησής του, και για τη διαφαινόμενη θέση της Ελλάδας στο διαμορφούμενο πάζλ των κυοφορούμενων εξελίξεων.
Η απάντηση σ αυτό το ερώτημα φυσικά δεν έρχεται από τις κατευθυνόμενες και ελεγχόμενες δημοσιεύσεις από τον τύπο που εξειδικεύει τις πολιτικές των στρατιωτικοβιομηχανικών συμπλεγμάτων.
Η απάντηση συνάγεται από την πορεία των εξελίξεων στην ευρύτερη περιοχή και που το βασικό τους χαρακτηριστικό είναι οι συγκεκριμένης υφής, φυσιογνωμίας και προσανατολισμού υποβόσκουσες γεωπολιτικές ανακατατάξεις.
Η απάντηση σ αυτό σηματοδοτείται από τις κυρίαρχες στρατηγικές των πρωταγωνιστών που μεθοδεύουν αυτές τις γεωπολιτικές αλλαγές και ανακατατάξεις, και που σ αυτούς τους πρωταγωνιστές σε καμία περίπτωση δεν συμπεριλαμβάνεται μια φοβική Ελλάδα, με τη ραγιάδικου προσανατολισμού κυβέρνηση που διαχειρίζεται τις τύχες του τόπου.
Και τέλος η απάντηση σ αυτό το ερώτημα φυσικά αποσαφηνίζεται από την ηγεμονικού τύπου παρέμβαση του Ερντογάν ο οποίος δείχνει πεισμένος αλλά πρωτίστως αποφασισμένος, να διατηρήσει έναν ρόλο κυρίαρχο στην κατεύθυνση και τη φυσιογνωμία αυτών των αλλαγών.
Την ίδια στιγμή, ο ρευστής εθνικής συνειδήσεως και ο μηδενικής πολιτικής οξυδέρκειας Έλληνας πρωθυπουργός, εξαντλεί τη θλιβερή του παρουσία σε πρακτικές διεκπεραίωσης, με μοναδική του δέσμευση τα υπογεγραμμένα γραμμάτια για λογαριασμό των εντολέων του, και απώτερο στόχο να παραδώσει στις επόμενες γενιές… Μια λιγότερο περήφανη Ελλάδα… Μια λιγότερο Ελληνική περιφέρεια… Μια κρατική οντότητα με δραστικά περιορισμένο ρόλο στη νέα εποχή. Ένα ρόλο που θα εξαντλείται στο ρόλο της πολιτικής Φιλιππινέζας στους σχεδιασμούς των ισχυρών.
Στο εσωτερικό μέτωπο, έχει παρατάξει έναν μηχανισμό μίσους απέναντι στον Ελληνικό λαό. Τον καταδικάζει στη δυστυχία και την απόγνωση. Στοχοποιεί τη ζωή και την καθημερινότητά του.
Με πρόσχημα την ανάγκη συμμαζέματος και την αντιμετώπιση της οικονομικής και της πολιτικής ρεμούλας, έχει επιδοθεί σε μια πρωτοφανή επίθεση στο σύνολο των λαϊκών κατακτήσεων και απειλεί με κατάρρευση ακόμα και αυτή τη στοιχειώδη οικογενειακή γαλήνη των πολιτών.
Η κυβέρνηση του τόπου έχει εξαφανιστεί.
Έχει αποσυρθεί πίσω από τους γκισέδες της πολιτικής διεκπεραίωσης, και η πολιτική εξουσία του τόπου έχει παραδοθεί στους λογιστάδες του ΔΝΤ που αλωνίζουν ασύδοτα και ανεξέλεγκτα καταρακώνοντας κάθε έννοια εθνικής υπερηφάνειας.
Φόροι… εισφορές… φόροι… έκτακτοι φόροι… και άλλοι φόροι… Αυτό είναι το καθημερινό λεξιλόγιο γύρω από το οποίο εξαντλείται το καθημερινό πολιτικό γίγνεσθαι.
Όλη η χώρα έχει μετεξελιχθεί σε ένα απέραντο διάδρομο οικονομικού υπουργείου, και τίποτε άλλο δεν ακούς παρά μόνο το ότι κάποιοι σχεδιάζουν και μηχανεύονται τρόπους για να σε πηδήξουν την επόμενη μέρα.
Στο εξωτερικό μέτωπο… Μέτωπο δεν υφίσταται καν. Στην πολιτική εξουσία της χώρας δεν βρίσκεται μια κυβέρνηση που αντιπαλεύει και προωθεί τα εθνικά συμφέροντα, αλλά ένας θίασος που ενδίδει, υποτάσσεται και παραδίδει αμαχητί τα πάντα.
Το Κυπριακό ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ίσως βρίσκεται στη χειρότερη φάση της ιστορίας του. Το ενιαίο αμυντικό δόγμα όχι μονάχα δεν αναβαθμίστηκε αλλά έχει εγκαταλειφθεί παντελώς.
Ο Χριστόφιας έχει αφεθεί να διαχειρίζεται το συμβιβασμό του, και οι περήφανες σελίδες που έγραψε με την παρουσία και τη στάση του ο Τ. Παπαδόπουλος, αναζητείται τρόπος να αποσιωπηθούν ακόμα και από τα περιεχόμενα της ιστορίας.
Στο Ιόνιο ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ έπλευσε τουρκική αρμάδα και καλό είναι να μη ξεχαστεί εύκολα αυτό το "κατόρθωμα" της υπερήφανης Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.
Αυτοί οι άνθρωποι εξελέγησαν για να διαχειριστούν τις τύχες του τόπου, και γέμισαν την Ελλάδα με εφιαλτικές κερκόπορτες τροφοδοτώντας με βουλημία τις ορέξεις των άσπονδων «φίλων» μας.
Στο Αιγαίο ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ οι υπερπτήσεις των ελληνικών μαχητικών, δεν δικαιούνται να έχουν από κάτω τους τα ελληνικότατα νησιά μας. Αυτή η κυβέρνηση που διαπρέπει στην εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας, κατάφερε να μετατρέψει το Αιγαίο σε αλάνα για να σουλατσάρει ανενόχλητη η τούρκικη αλητεία στον αέρα και η τσογλαναρία του Πιρι – Ρέϊς στη θάλασσα.
Ίδια η εικόνα στη Θράκη, στη Μακεδονία και αλλού… Παντού παραίτηση… παντού εγκατάλειψη… τα πάντα ξέφραγο αμπέλι παραδομένα στις ορέξεις των ξένων πρακτόρων που οργανώνουν ανεξέλεγκτα την αντεθνική τους δράση.
Η χώρα ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ έχει απωλέσει κάθε ίχνος εθνικής αξιοπρέπειας.
Την εξωτερική πολιτική της την υπαγορεύει πλέον απροκάλυπτα ο ίδιος ο Ερντογάν και ως μοναδικός κυρίαρχος του παιχνιδιού, παίζει ανεξέλεγκτα ακόμα και το παιχνίδι της θρησκευτικής διπλωματίας. Το πολιτικό ανθρωπάκι που άφησε την Ελληνική σημαία να την πάρει ο αέρας στα Ιμια, και επιδίδεται σε ανέξοδους ηρωϊσμούς όταν πρόκειται να προβοκάρει τους πολιτικούς του αντιπάλους, αυτή τη φορά έμεινε άφωνος την ώρα που ο Ερντογάν υπαγόρευε εξωτερική πολιτική στην Ελλάδα.
Άφωνος έμεινε και ο ανεκδιήγητος εκχωρητής της εθνικής μας κυριαρχίας, ο οποίος προτίμησε να χαριεντίζεται με τον πρωθυπουργό των δολοφόνων της Μέσης Ανατολής και να έχει παραδώσει την Αθήνα στο έλεος των πρακτόρων της Μοσσάντ.
Οι θριαμβολογίες του πρωθυπουργού της εθνικής μειοδοσίας για το «επίτευγμα» της Ελληνοϊσραηλινής προσέγγισης, σύντομα θα μετατραπούν σε κόλαφο για την Ελλάδα.
Αυτός ο απροκάλυπτος προσεταιρισμός με τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ και του τσιρακιού τους στη Μέση Ανατολή, σε συνάρτηση με τις ορδές των ακραίων ισλαμιστών που έχουν κατακλύσει τη χώρα, συνιστά ένα εκρηκτικό μείγμα για τις μέρες που έρχονται.
Με δυο λόγια…
Την ίδια στιγμή που ο αδίστακτος Ερντογάν σ ένα ηγεμονικό παραλήρημα μέσω του υπουργού του επί των εξωτερικών, δηλώνει πως κανείς δεν μπορεί να εκβιάσει την Τουρκία, πετώντας στη μούρη των Αμερικανών τους εκβιασμούς και τις απειλές τους, ο εντολοδόχος της παγκόσμιας διακυβέρνησης στη χώρα μας, παραδίδει την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας στα πιο επικίνδυνα μονοπάτια της ιστορίας της.
Η χώρα βαδίζει πλέον σε έναν επικίνδυνο κατήφορο…
Ο πρωθυπουργός με τις επιλογές του στοχοποιεί τη χώρα απέναντι στο σύνολο των ισλαμικών χωρών…
Ο Ερντογάν αυτοαναγορεύεται σε «προστάτης» των μουσουλμάνων και έσω της θρησκευτικής διπλωματίας… Ο Θεός ας βάλει το χέρι του, και…
Ο Ελληνικός λαός ας αφυπνιστεί έγκαιρα προκειμένου να συνειδητοποιήσει πως έχει αφήσει τις τύχες της χώρας όχι μόνο σε έναν πρωθυπουργό που τον εχθρεύεται, αλλά σε έναν απερίσκεπτο και επικίνδυνο εντολοδόχο, που οδηγεί τη χώρα με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή.
Αυτός ο λαός κοντολογίς θα πρέπει να αποφασίσει αν θα κρίνει τα έργα και τις ημέρες αυτού του πρωθυπουργού, στις κάλπες… στο κοινοβούλιο… ή στην πλατεία Συντάγματος με συνοπτικές διαδικασίες ανατροπής και παραδειγματικής τιμωρίας.
Το παρόν εστάλη στον ΤΕΙΡΕΣΙΑ από :Ellinikoforum
ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΜΕ ΕΝΑ ΚΛΙΚ...