9/11/09

Δημογραφικό... ένας αργός Θάνατος

Η Ελλάδα γερνάει !!!

Ο πληθυσμός της χώρας συρρικνώνεται συνεχώς και τα προβλήματα που άρχισαν ήδη να διαφαίνονται στον ορίζοντα, τρομάζουν και τον πιο αδαή.

Δεν χρειάζεται καμία παράθεση αριθμών, επειδή όλοι γνωρίζουμε και όλοι αποδεχόμαστε την τραγική αλήθεια: είμαστε έθνος υπό εξαφάνιση!




Οι μεσήλικες και οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας, δεν μπορούν να στηριχτούν πλέον στον νεότερο πληθυσμό της χώρας, λόγω του μικρού αριθμού γεννήσεων που συνεχώς συρρικνώνεται.

Ο μοντερνισμός, τα νέα πρότυπα αλλά κυρίως τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι σύγχρονοι Έλληνες, τους οδηγούν στο να αποφεύγουν να δημιουργήσουν πολυμελείς οικογένειες ενώ αυξανόμενος επικίνδυνα είναι ο αριθμός των νέων ανθρώπων που επιλέγουν σαν τρόπο ζωής να μην δημιουργήσουν οικογένεια.

Οι γεννήσεις πλέον στη χώρα μας έχουν γίνει λιγότερες από τους θανάτους.

Την ίδια στιγμή, δεκάδες χιλιάδες νέα ζευγάρια αντιμετωπίζουν το σοβαρό πρόβλημα της μη τεκνοποίησης και στερούνται (αλλά και στερούν από την χώρα) την χαρά της ολοκλήρωσής τους ως ζευγάρια, ως άνθρωποι και ως πολίτες.

Ζευγάρια τα οποία ανήκουν ,στην μικρομεσαία τάξη, στερούνται και των βασικών προϋποθέσεων για να υιοθετήσουν κάποιο ορφανό παιδί, επειδή δεν έχουν εκείνα τα απαραίτητα που ο νόμος ορίζει για την εκκίνηση της διαδικασίας μίας υιοθεσίας (ακίνητη περιουσία –κατοικία- η οποία θα περιέλθει στο όνομα του υιοθετηθέντος παιδιού).

Οι ίδιοι άνθρωποι, δεν είναι σε θέση να μπούνε ούτε στη διαδικασία της εξωσωματικής γονιμοποίησης, λόγω του πολύ υψηλού της κόστους.

Κι έτσι, αυτή η χώρα αργοπεθαίνει και περιμένει απλά την αντικατάσταση του πληθυσμού της από κάποιους άλλους, ξένους…

Κανείς δεν κινείται προς την κατεύθυνση εύρεσης μίας ρεαλιστικής λύσης, η οποία θα καταφέρει να αντιμετωπίσει το τεράστιο δημογραφικό πρόβλημα και θα τονώσει την ψυχολογία των Ελλήνων πολιτών για ένα καλύτερο και ελληνικότερο αύριο και θα εξασφαλίσει την συνέχιση του ελληνισμού!

Μέχρι σήμερα, το κράτος, η πολιτεία και οι πολιτικοί αδιαφορούν παγερά και μένουν απλοί θεατές του δράματος, αναμένοντας το τελείωμα και «το πέσιμο της σκηνής»

Βιώνοντας αυτή την σκληρή καθημερινότητα και νιώθοντας επιτακτική την ανάγκη για συμβολή, έστω και μίας ιδέας, καταθέτουμε μέσα από αυτόν τον χώρο μία πρόταση που πιστεύουμε πως πρέπει να γίνει αντικείμενο σκέψης –και γιατί όχι πράξης- της σημερινής κυβέρνησης, η οποία θα μπορέσει να παράξει κοινωνικό και εθνικό έργο και να ικανοποιήσει μεγάλες εθνικές ανάγκες, αλλά και να συμβάλει στο να φέρει το χαμόγελο και την ελπίδα σε δεκάδες χιλιάδες ζευγάρια που δεν μπορούν να αγκαλιάσουν το δικό τους παιδί.

Βασιζόμενοι στην αρχή πως: «σε μία δημοκρατία ευθύνη για συμβολή σε ένα καλύτερο αύριο έχουν όλοι οι πολίτες», αλλά και ξεπερνώντας το επίπεδο της εκ του ασφαλούς κριτικής, προτείνουμε στην σημερινή κυβέρνηση, αλλά κυρίως απευθυνόμενοι στον ανθρωπισμό και την ευαισθησία του ίδιου του πρωθυπουργού, που πρώτος σήμερα βιώνει τις πιέσεις του μέλλοντος:

Αιτούμαστε την δημιουργία σχετικού νομοθετικού πλαισίου, αλλά και τη δημιουργία ενός κρατικού οργανισμού που θα έχει την ευθύνη να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της υπογεννητικότητας και να στηρίξει ουσιαστικά εκείνους που έχουν πραγματικά την ανάγκη της κυβερνητικής αρωγής.

Το κράτος θα πρέπει να αναλάβει, επιτέλους, να σταθεί δίπλα στον πολίτη και ταυτόχρονα η σημερινή κυβέρνηση να πράξει το χρέος που «ξέχασαν» όλοι οι προηγούμενοι. Έτσι, αφού δημιουργηθεί η απαραίτητη «πλατφόρμα συνεργασίας» και τακτοποιηθεί η οικονομική αποζημίωση ειδικευμένων ιατρικών εταιρειών και εργαστηρίων, μετά από αίτηση άτεκνων ζευγαριών, να ξεκινάει η διαδικασία εξωσωματικής γονιμοποίησης, με την πλήρη οικονομική στήριξη του κράτους. Μάλιστα, να δίνεται οι τρεις φορές, να δίνονται ως μέγιστος αριθμός απόπειρας εξωσωματικής γονιμοποίησης.

Σε περίπτωση αποτυχίας, να μην υπάρχει οικονομική αποζημίωση προς τα ιατρικά ειδικευμένα εργαστήρια ή κλινικές.

Μετά από αυτό το στάδιο, ο ίδιος κυβερνητικός οργανισμός να αναλαμβάνει την διαδικασία υιοθέτησης για το ζευγάρι που απέτυχε στην εξωσωματική, παρακάμπτοντας –με ειδικό νόμο- την προϋπόθεση ύπαρξης και μεταβίβασης ακίνητης περιουσίας προς το υιοθετηθέν από τους θετούς γονείς… Μάλιστα, εάν το κράτος θέλει να εξασφαλίσει ένα κατώτατο ικανοποιητικό επίπεδο διαβίωσης του παιδιού που θα υιοθετηθεί, μπορεί να θεσμοθετήσει την πρόσληψη του ενός θετού γονέα στο ελληνικό δημόσιο, προσφέροντας την ελάχιστη δυνατή εργασιακή σταθερότητα και άρα αντιμετώπιση μελλοντικών προβλημάτων…

Η πρόταση που κατατίθεται είναι απλή. Το μόνο που χρειάζεται είναι αποφασιστικότητα στο να στηριχθεί το μέλλον των Ελλήνων και της Ελλάδας.

Αρκετά πληρώσαμε μέχρι σήμερα τα «οφέλη» του δυτικού πολιτισμού και του εκσυγχρονισμού του τρόπου της ζωής μας.

Το κράτος-αρωγός είναι απαιτητή ανάγκη και χρέος των σημερινών κυβερνώντων είναι να δημιουργήσουν το κράτος δικαίου που θα έχει παρόν αλλά και μέλλον. Τα πολιτικά οφέλη, σε όποιον πραγματοποιήσει αυτό το «σχέδιο», είναι τεράστια και ορατά δια γυμνού οφθαλμού.


Ο πρωθυπουργός κύριος Παπανδρέου, τι έχει να πει για την πρόταση αυτή;


Δεν αξίζει η κυβέρνηση να επενδύσει στην δημιουργία νέων ελλήνων αντί να επενδύει στην «μεταγραφή» πολιτών από άλλα κράτη;

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...
Bookmark and Share