Μια βόλτα από την Στουρνάρη κοντά στο Πολυτεχνείο για να δω και να ακούσω προετοιμασίες για τον επερχόμενο πόλεμο 17 Νοέμβρη και 5 Δεκέμβρη.
Ένας παλιός καταστηματάρχης μου λέει ότι όσα χρήματα είχε στην άκρη τα έδωσε για οχυρωματικά έργα.
Δυνατά ρολά από χοντρή λαμαρίνα κλειστή που δεν την περνάει σφαίρα, τζάμια ασφαλείας και διαμόρφωση του υπογείου για να κοιμάται μέσα τα βράδυα των μαχών.
Πικρό το χαμόγελό του και φανερή η απαισιοδοξία του.
Δεν μας σώζει κανένας Πράσινος ή Μπλέ ...μου είπε. Διαχειριστές του κατεστημένου είναι όλοι τους.
Παρακάτω ένας άλλος καθότανε στην πόρτα και κοίταγε απέναντι ένα πρεζάκι που χτυπιότανε.
Και πού κρύβονται αυτά τον ρώτησα τις ημέρες και τις νύχτες των μαχών;
Υπάρχει ανοχή στον υπόγειο στην Ομόνοια και στην Βικτώρια μου είπε και πάνε και κουρνιάζουν.
Υποφέρουν από τα δακρυγόνα πολλοί μόνιμοι κάτοικοι της περιοχής και μερικές μέρες πρίν την μάχη του Πολυτεχνείου οι ηλικιωμένοι πηγαίνουν σε συγγενικά τους σπίτια
για να αποφύγουν την ταλαιπωρία του νοσοκομείου.
To παρόν εστάλει στον ΤΕΙΡΕΣΙΑ προς αναδημοσίευση από blogathinaios
ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...