10/12/09

Ελληνικές Κυβερνήσεις Εθνοσωτήρων

Η οργάνωση του δημόσιου τομέα υποτίθεται ότι είναι ένα από τα κύρια ζητήματα που πρέπει να απασχολούν την κάθε υπεύθυνη κυβέρνηση τόσο για την εξυπηρέτηση των πολιτών της χώρας, όσο και για την ορθολογική διάθεση και οικονομία των δημόσιων πόρων, ώστε στη συνέχεια να είναι δυνατή η αντιμετώπιση των κοινωνικών αναγκών.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι καμία κυβέρνηση είτε από τους νυν είτε από τους πριν θα είχε ή θα έχει αντιρρήσεις ως προς αυτό...




Εάν βέβαια ο στόχος των κυβερνώντων ήταν η υπεύθυνη διακυβέρνησης χώρας.

Τώρα όμως προέχει, μόλις θα καθίσουμε στον υπουργικό θώκο, το άντε παιδιά κάντε ό,τι μπορείτε για να επανεκλεγούμε.

Κομματικοποιήστε τα πανεπιστήμια, και με το 3 βάλτε τους μέσα

Τι κάνει γι’ αυτό ο κύριος υπουργός;

Απλώς ακολουθεί το «χτίστε μαζί με την πόρτα της συγκλήτου και τις κομματικές οργανώσεις ώστε μέσα από εκεί να αλιεύσουμε τα μελλοντικά μας στελέχη
,

όπως Μεϊμαράκηδες, Βουλγαράκηδες, Ζαγορίτηδες, Σαμαράδες, Τζουμάκες, Δαμανάκηδες, Λαλιώτηδες και πολλούς άλλους, έτσι συνεχίζουμε την παράδοση που λέει ότι η πιο σίγουρη καριέρα είναι η ένταξη στις κομματικές πανεπιστημιακές οργανώσεις.

Το Ελληνικό πανεπιστήμιο βρίσκεται στον πάτο του πάτου και αυτά τα γνωρίζουν όλοι οι λαοί και οι γύρω μας και οι παραέξω.


Για πηγαίνετε στην Τουρκία να δείτε πως δουλεύουν εκεί τα πανεπιστήμια, οι πρέσβεις των ξένων χωρών καθημερινά στέλνουν αναφορές (reports) στις κυβερνήσεις τους για ό,τι συμβαίνει στη χώρα μας και γι αυτό έχουμε καταντήσει το περίγελο τουλάχιστον της ΕΕ, διαφθορά: συναλλαγή, απάτη, ψηφοθηρία αυτά είναι τα συστατικά της σύγχρονης ελληνικής πολιτείας.

Η ψηφοθηρία πάνω από όλους και από όλα με κάθε κόστος με κάθε ευκαιρία να εξοικονομήσουμε ψήφους.
Έτσι καταστρέψαμε την Ολυμπιακή, τον ΟΤΕ, τη δημόσια υγεία, την παιδεία και γενικότερα τις περισσότερες περιοχές του δημόσιου τομέα.

Αλλά όπως είπε και ο παππούς μας ο Λυσίας, «παραδείγμασι υπεράνω πάσης αληθείας εστί».

Δέστε λοιπόν το παράδειγμα των συγκοινωνιών του λεκανοπεδίου των Αθηνών και πρώτα να δούμε, δειγματοληπτικά, τι συμβαίνει με τους οργανισμούς συγκοινωνιών σε άλλες χώρες.

Παρίσι ένας οργανισμός RATP για κατασκευές λειτουργία για όλα τα μέσα Λεωφορεία, Τραμ, ΜΕΤΡΟ μήκος 214 χιλμ. και 384 σταθμούς.

Λονδίνο ένας οργανισμός για κατασκευές και όλα τα άλλα συγκοινωνιακά μέσα London Transit Commission - London Passenger Transport Board και ΜΕΤΡΟ μήκους γραμμής 400 χιλμ. και 270 σταθμούς Μόσχα ένας οργανισμός Metropolitan Moscow Commission κατασκευές λεωφορεία και ΜΕΤΡΟ μήκους 292 χιλμ και 177 σταθμούς Μόναχο ένας οργανισμός για λειτουργία και κατασκευές Munich Transport Company Metro tram ΜΕΤΡΟ μήκους 100 χλμ και 98 σταθμοί.

Τοροντο ένας οργανισμός για λειτουργία και κατασκευές Τoronto Transit Commission Τραμ , Λεωφορεία ΜΕΤΡΟ μήκος γραμμής 71χιλμ 74 σταθμοίΒαρκελώνη Αutorital del Transport Metropolita ένας οργανισμός για λειτουργία κατασκευές , Τραμ , Λεωφορεία Μετρο ΜΕΤΡΟ μήκος γραμμής 108 χιλμ(New York) Metropolitan Transportation Authority 369 χιλ. 468 σταθμοί ένας οργανισμός για λειτουργία κατασκευές + λεωφορεία Tokyo Metropolitan Bureau of Transportation ένας οργανισμός για λειτουργία και κατασκευές , λεωφορεία και Μετρο μηκος γραμμης 328 χιλ 282 σταθμοί

Ας έλθουμε τώρα στην Αθήνα 7 (επτά ) διαφορετικοί οργανισμοί με το ίδιο αντικείμενο, ΟΑΣΑ, ΕΘΕΛ, ΗΣΑΠ, ΗΛΠΑΠ, ΤΡΑΜ, ΑΜΕΛ, ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ. Βρε αθεόφοβοι για ένα μετρο 30 χιλ. έχετε άλλο οργανισμό για κατασκευές και άλλο για λειτουργία και αυτό για να πληρώνει ο λαός την ψηφοθηρία σας;! Και πόσο στοιχίζουν αυτοί οι ψηφοθηρικοί οργανισμοί στο φτωχό λαό που πληρώνει και δεν πληρώνεται, ας το δούμε : καθένας από αυτούς τους ψηφοθηρικούς οργανισμούς έχει προέδρους (κομματικά στελέχη) και γενικούς διευθυντές άλλα κομματόσκυλα, βέβαια έχουν επιλεγεί με αντικειμενικά αξιοκρατικά κριτήρια,…τώρα με βιογραφικά θού Κύριε...
και ένα επταμελές διοικητικό συμβούλιο για να επισφραγίζει τις κυβερνητικές εντολές (νωπή η περίπτωση του «ακεραίου» Αρκάδα Ρέπα με υπουργικές αποφάσεις διορίζει στην Αττικό Μετρο Λειτουργία τις κομματικές του συγγένειες)

Λοιπόν:
Το επταμελές δ/κο συμβούλιο και πρόεδρος και γενικός διευθυντής στοιχίζουν περίπου 50.000 € το μήνα , δηλαδή το χρόνο περίπου 600.000 €. Για κάθε οργανισμό και για τους επτά χρεώνεται το δημόσιο ταμείο με το ποσό των 4.200.000 €
Τώρα αν πάμε να δούμε τα γενικά κόστη αυτών των οργανισμών θα τρομάξουμε.

Έτσι μπαίνει και πάλι το ερώτημα :

Γιατί μας αποκαλούν ως τη χώρα της διαφθοράς , της κομπίνας και τις συναλλαγής ;




ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...
Bookmark and Share