Και φτάσαμε στην κατάργηση της βάσης του δέκα.Ένα πάγιο αίτημα που είχε διατυπώσει η ΟΛΜΕ και η ΓΣΕΕ περί της κατάργησης της βάσης του 10.Για σταθείτε όμως: Μήπως το να διοχετεύουμε παιδιά σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ με βαθμούς 2 και 3 είναι απαράδεκτο, ανόητο και επικίνδυνο από την στιγμή που δεν υπάρχει το υπόβαθρο;
Μήπως υποβαθμίζει την ποιότητα και αναιρεί τον χαρακτήρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης; Είδαμε τα αποτελέσματα όταν είχε εφαρμοστεί για πρώτη φορά η εισαγωγή χωρίς τη βάση του 10.
Τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ κυριολεκτικά δεν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν στον μεγάλο αριθμό φοιτητών με απότέλεσμα το επίπεδο διδασκαλίας και ύλης των μαθημάτων να υποστεί ραγδαία υποβάθμιση διότι οι φοιτητές δεν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν στην δυσκολία των μαθημάτων και σαν αποτέλεσμα αυτού οι απορριπτέοι στα μαθήματα να ήταν πάρα μα πάρα πολλοί.
Αυτό κατ επέκταση οδήγησε αρκετούς καθηγητές να δείχνουν ελαστικότητα μιας και τα ιδρύματα είχαν φτάσει στο σημείο να μην έχουν κάν τον αναγκαίο αριθμό αιθουσών έτσι ώστε να πραγματοποιηθούν οι εξεταστικές. Οι φοιτητές από την άλλη, δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν διότι η ύλη στο λύκειο ήταν κατά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό άσχετη και στην ουσία δεν τους προετοίμαζε και δεν έθετε τις κατάλληλες βάσεις για το μετέπειτα στάδιο εκπαίδευσης τους.
Ευθέως λοιπόν ρωτάμε όταν ο βαθμός εισαγωγής είναι 2 και 3, πώς θα ανταποκριθεί ο φοιτητής στο επίπεδο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης;;; Και το κερασάκι στην τούρτα είναι βεβαίως με βάση το νέο νομοσχέδιο ο αριθμός των μαθητών άνα αίθουσα στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση: τριάντα μαθητές άνα αίθουσα!
Και ποιούς θα βολέψει αυτό;
Μήπως τα φροντιστήρια μιάς και θα είναι αδύνατο να γίνει μάθημα με τέτοιες συνθήκες; Ποιο λοιπόν θα είναι το επίπεδο των μαθητών αυτών όταν θα εισαχθούν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση;
Θα θέλαμε όμως να αναφέρουμε και άλλες πτυχές σχετικά με την κατάργηση της βάσης του δέκα.
1.) Μήπως ο φοιτητής - σπουδαστής δεν θεωρείται άνεργος; Μήπως δεν βγάζει κάρτα ανεργίας; Άρα μήπως ο δείκτης ανεργίας συμπιέζεται προς τα κάτω σε ηλικίες 18-23;
2.) Ο φοιτητής - σπουδαστής είναι αναπόσπαστο μέρος των τοπικών κοινωνιών γιατί διοχετεύει χρήμα από το οποίο εξαρτώνται επιχειρήσεις αλλά και ιδιοκτήτες ακινήτων.
Με άλλα λόγια ο φοιτητής - σπουδαστής είναι ένας εν δυνάμει καταναλωτής
3.) Ο φοιτητής - σπουδαστής στηρίζει την παραπαιδεία, τα φροντιστήρια, το οποίο και αυτό μεταφράζεται σε χρήμα.
Σαφώς από την μία έχουμε τους γονείς που θέλουν να σπουδάσουν τα παιδιά τους με την νοοτροπία ¨Να πάρει το πτυχίο, μήπως και μπει στο δημόσιο, έχουμε και έναν γνωστό βουλευτη...κάτι θα γίνει" και απο την άλλη τον νέο "Αφού μπήκα, κάποτε θα βγω..."
Η καραμέλα είναι η γνωστή... Δια βίου εκπαίδευση!
Συμφωνώ απολύτως, όμως δυστυχώς η "δια βίου εκπαίδευση" συνδυάζεται με το "δινε φράγκα στην εκπαίδευση για μια ζωή"
Μήπως με το να διοχετεύονται τα παιδιά σαν τα πρόβατα στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, εξυπηρετεί στο να διατηρηθούν κάποια τμήματα (και προφανώς και κάποιες καρέκλες) που έπρεπε να είχαν κλείσει από καιρό;Ποιός ξέρει!
Θα πρέπει όμως να καταλάβουμε ότι με το να τους διοχετεύσουμε όλους σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ, ουσιαστικά το πτυχίο το υποβαθμίζουμε σε απόλυτήριο και υποχρεώνουμε τον νέο σε περαιτέρω εξειδίκευση, επί πληρωμή βεβαίως, μεταπτυχιακών σπουδών. Ίσως η συνταγή να είναι γνωστή: Μελλοντικοί πτυχιούχοι άνεργοι με θεωρητικό υπόβαθρο και χαμηλό μισθό.
Και κάπου εκεί το όνειρο τελειώνει...
Το παρόν εστάλη στον ΤΕΙΡΕΣΙΑ από : Αδέσμευτος Λόγος
ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...
