Τι μας κρύβει ο πρώην πρωθυπουργός;
Συναινετικός εμφανίστηκε ο Καραμανλής στην τελευταία όπως δείχνουν τα πράγματα ομιλία του ως αρχηγός της ΝΔ ενώ υποσχέθηκε να στηρίξει ακόμα και τις δύσκολες κυβερνητικές αποφάσεις αρκεί να είναι προς την σωστή κατεύθυνση.
Το ότι η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έχουν στην ουσία κοινή πολιτική και οι όποιες μικροδιαφωνίες γίνονται για "λαϊκή κατανάλωση" είναι γνωστό όμως ο πρώην πρωθυπουργός προχώρησε χθές και ένα βήμα παραπέρα αφού σε μια αποστροφή του λόγου του εμφάνισε (ίσως) τις ατομικές του προθέσεις...
"Οι προγραμματικές δηλώσεις της Κυβέρνησης, περιέχουν, σε ένα μεγάλο και σημαντικό μέρος τους, κοινά αποδεκτές αρχές. Σε πολλές περιπτώσεις ενστερνίζονται ιδέες και στόχους που, εμείς, εισαγάγαμε στο δημόσιο βίο.
Με όλα αυτά, κανένας δεν θα μπορούσε να διαφωνήσει. Κανένας, προπάντων, δεν θα μπορούσε να διαφωνήσει με τις διακηρύξεις σε ό,τι αφορά συγκεκριμένες γενικές αρχές: Τη διαφάνεια. Την αξιοκρατία. Τη λογοδοσία. Το σεβασμό στον πολίτη", επεσήμανε ο τέως πρωθυπουργός και διαβεβαίωσε ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα έχει τη στήριξη της
αντιπολίτευσης όχι μόνο στα εθνικά θέματα, αλλά και στις δυσάρεστες αποφάσεις που θα κληθεί να λάβει για την οικονομία.
"Δεν είναι ώρα για την αναζήτηση κομματικού οφέλους. Είναι ώρα να στηριχθεί κάθε πολιτική που ωφελεί τον τόπο", είπε ο Κ. Καραμανλής.Ενώ το... κερασάκι στην τούρτα το έβαλε με τις δηλώσεις του για την εξωτερική πολιτική.
"Υπερασπιζόμενος ο Πρόεδρος της Κυβέρνησης τις εθνικές μας θέσεις, υπερασπιζόμενη η Κυβέρνηση τα δίκαια και τα δικαιώματα της Πατρίδας μας, θα έχει την υποστήριξη όλων. Προσωπικά θα είμαι στην πρώτη γραμμή, απέναντι σε κάθε δυσκολία που μπορεί να συναντήσει. Θα είμαι απέναντι σε όποιες πιέσεις αποτολμηθούν σε βάρος των εθνικών μας συμφερόντων".
Φυσικά ο Καραμανλής πέρα από το διαδικαστικό του κοινοβουλίου για την ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων καταλαβαίνει ότι με αυτές τις δηλώσεις δεν μπορεί να δεσμεύσει τον επόμενο αρχηγό της ΝΔ στην οποιαδήποτε αντιπολιτευτική γραμμή.
Ποιός λοιπόν ο λόγος μιας τέτοιας "υπερκομματικής" εμφάνισης;
Μήπως η αγωνία να εμφανιστεί μετά το τέλος των διαδικασιών στην διαδοχή ως ένας άλλος "επίτιμος" που θα έχει λόγο στα εσωκομματικά ώστε να μην ξεπεραστεί από τις εξελίξεις;
Μήπως η έμμεση προσωπική αυτοκριτική για τα λάθη και τις αβλεψίες του; ή μήπως η διάθεση του να είναι όντως υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας άσχετα με τις δηλώσεις που στηρίζουν Παπούλια; Γιατί ακόμα και να παραμείνει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στην θέση του η πενταετία κάποια στιγμή θα παρέλθει και τότε ο δρόμος είναι ανοικτός ειδικά αν συνεχίσει να καλλιεργεί αυτό το υπερκομματικό προφίλ.